Zo...ik ben er klaar voor!
Het hele huis is netjes opgeruimd, alle was bijgewerkt..
Mijn koffertje is gepakt, paar leuke boeken bij me! Bijna het gevoel dat ik op vakantie ga...
Bijna! Maar morgen gaat het dan gebeuren: een nieuwe borst vanuit mijn buik!
Mensen vragen of ik er tegenop zie. Nee, dat doe ik niet. Ik voel ondertussen wel wat spanning maar kijk er erg naar uit. Ben zo benieuwd wat ze ervan gaan maken.
Ik ga nu met zo'n ander gevoel naar het ziekenhuis dan dat ik in april ging. Ik ga nu met een veel positiever gevoel er naar toe.
Hoe zal t morgen na de operatie zijn...veel pijn? Veel ongemak?
Uit voorzorg ben ik de afgelopen weken een aantal keren naar de fysio geweest voor mijn rug, die voelt nu helemaal goed.
Afgelopen zaterdag met een vriendin naar bronnenbad Nieuweschans. Helemaal zen weer thuis gekomen!
De vriendinnenclub hier staat al weer paraat met kookschema's. Volgens mij moet het helemaal goed komen.
Nog 1 nachtje slapen en ik zal het weten....
Tot binnenkort!
Liefs
maandag 6 oktober 2014
maandag 18 augustus 2014
18 augustus 2014...long time no hear....
Zo...dat is lang geleden. Dit terwijl er eigenlijk best veel te vertellen was...maar t leven is weer behoorlijk normaal en op de een of andere manier kwam ik niet aan mijn blog toe....
Waar was ik gebleven? Operatie in april, naar huis en uitslag weefsel.
Uitslag weefsel was helemaal goed, geen kankercellen meer te bekennen! Ben dus officieel kankervrij. Superfijn natuurlijk.
Ik moest nog wel even langs de oncoloog voor de hormoonkuur van 5 jaar...bij het doorlopen van de bijwerkingen kwam naar boven dat de hormoonkuur trombones kan veroorzaken! Daar ben ik dus nogal gevoelig voor... Na overleg is mij geadviseerd om deze hormoonkuur niet te doen.
Wat dan?
Andere mogelijkheid is het stilleggen van de eierstokken. Dit kan dmv injecties (5 jaar lang) of door het verwijderen van de eierstokken.
Deze operatie gaat echter via je buik en dat kan voorlopig niet. Dus injecties!
Hierdoor raak je dus gelijk in de overgang met allerlei consequenties: gewrichtspijnen, opvliegers, slapeloze nachten, gewichtstoename... Helaas heb ik ze allemaal😫.
Ondertussen moest ik ook regelmatig naar het ziekenhuis om de expander te laten bijvullen. Ik had de pech dat het litteken op mijn borst opensprong op enkele plekjes. Is nog gehecht, maar er kwam pus uit en dat duidt op een bacterie. Hiervoor weer aan de antibiotica...dit hield in dat mijn expander ook niet kon worden bijgevuld en dat ook de operatie werd uitgesteld.
Afgelopen maandag is mijn expander voor de laatste keer gevuld en staat de operatie gepland voor begin oktober!
Gelukkig zijn er ook veel leuke dingen! In juni zijn we met z'n 4-tje snaar de Efteling geweest. Ik heb een superleuk verjaardagsfeest gehad en we zijn in de zomervakantie lekker naar Italië (Toscane) geweest.
Vandaag is het normale leven weer begonnen. Jesse had z'n eerste dag op het voortgezet onderwijs (vanmiddag druk aan het kaften geweest) en Imre had z'n eerste dag in groep 6.
Ik ben weer lekker aan het sporten en morgen begin ik weer met de re-integratie op mijn werk. Zin in!
Vorige week voor t eerst weer naar de kapper geweest! De eerste chemokrullen eruit geknipt en een lekker kleurtje. Zie er niet meer zo "kankerhoofderig" uit...😜.
Zo....in een notendop de gebeurtenissen van de afgelopen maanden!
Tot een andere keer.
Waar was ik gebleven? Operatie in april, naar huis en uitslag weefsel.
Uitslag weefsel was helemaal goed, geen kankercellen meer te bekennen! Ben dus officieel kankervrij. Superfijn natuurlijk.
Ik moest nog wel even langs de oncoloog voor de hormoonkuur van 5 jaar...bij het doorlopen van de bijwerkingen kwam naar boven dat de hormoonkuur trombones kan veroorzaken! Daar ben ik dus nogal gevoelig voor... Na overleg is mij geadviseerd om deze hormoonkuur niet te doen.
Wat dan?
Andere mogelijkheid is het stilleggen van de eierstokken. Dit kan dmv injecties (5 jaar lang) of door het verwijderen van de eierstokken.
Deze operatie gaat echter via je buik en dat kan voorlopig niet. Dus injecties!
Hierdoor raak je dus gelijk in de overgang met allerlei consequenties: gewrichtspijnen, opvliegers, slapeloze nachten, gewichtstoename... Helaas heb ik ze allemaal😫.
Ondertussen moest ik ook regelmatig naar het ziekenhuis om de expander te laten bijvullen. Ik had de pech dat het litteken op mijn borst opensprong op enkele plekjes. Is nog gehecht, maar er kwam pus uit en dat duidt op een bacterie. Hiervoor weer aan de antibiotica...dit hield in dat mijn expander ook niet kon worden bijgevuld en dat ook de operatie werd uitgesteld.
Afgelopen maandag is mijn expander voor de laatste keer gevuld en staat de operatie gepland voor begin oktober!
Gelukkig zijn er ook veel leuke dingen! In juni zijn we met z'n 4-tje snaar de Efteling geweest. Ik heb een superleuk verjaardagsfeest gehad en we zijn in de zomervakantie lekker naar Italië (Toscane) geweest.
Vandaag is het normale leven weer begonnen. Jesse had z'n eerste dag op het voortgezet onderwijs (vanmiddag druk aan het kaften geweest) en Imre had z'n eerste dag in groep 6.
Ik ben weer lekker aan het sporten en morgen begin ik weer met de re-integratie op mijn werk. Zin in!
Vorige week voor t eerst weer naar de kapper geweest! De eerste chemokrullen eruit geknipt en een lekker kleurtje. Zie er niet meer zo "kankerhoofderig" uit...😜.
Zo....in een notendop de gebeurtenissen van de afgelopen maanden!
Tot een andere keer.
donderdag 1 mei 2014
1 mei 2014... Weer thuis!
Na de maximale tijd in het ziekenhuis te zijn geweest (7 dagen...ik heb mijn ziektekostenverzekering 2014 er wel uit...:-), mocht ik gisteren het ziekenhuis verlaten. Heerlijk!
Lekker met mijn 3 mannen mee naar huis.
Om er een beetje symmetrisch uit te zien voor de buitenwereld, was mij een uiterst charmante BH aangemeten, samen met een zakje watten...even puzzelen hoe dat om te krijgen, maar resultaat is toch wel dat je (met kleding...) niet ziet wat er gebeurd is.
Raar om thuis te zijn...moeilijk om "niets" te doen. Ik zie en wil natuurlijk van alles maar realiseer me dat dit niet kan. Een hele mooie les in het me afhankelijk opstellen....
Vermoeiend ook, dus s middags heerlijk een paar uur in mijn eigen bed geslapen. Er gaat niets boven je eigen bed!
Morgen heb ik een afspraak met de chirurg. Uitslag van het weefselonderzoek en nacontrole. Ben benieuwd.
Lex gaat morgen weer naar Den Haag. Zijn vader is vanuit ziekenhuis nu overgeplaatst naar een revalidatie centrum. Erg benieuwd hoe het met hem gaat. Naar dat dit samenvalt met mijn operatie...Lex zit in een soort spagaat: is verantwoordelijk voor onze thuissituatie maar voelt zich ook verantwoordelijk voor zijn vader.....
Rare tijden dit!
Tot later
X
Lekker met mijn 3 mannen mee naar huis.
Om er een beetje symmetrisch uit te zien voor de buitenwereld, was mij een uiterst charmante BH aangemeten, samen met een zakje watten...even puzzelen hoe dat om te krijgen, maar resultaat is toch wel dat je (met kleding...) niet ziet wat er gebeurd is.
Raar om thuis te zijn...moeilijk om "niets" te doen. Ik zie en wil natuurlijk van alles maar realiseer me dat dit niet kan. Een hele mooie les in het me afhankelijk opstellen....
Vermoeiend ook, dus s middags heerlijk een paar uur in mijn eigen bed geslapen. Er gaat niets boven je eigen bed!
Morgen heb ik een afspraak met de chirurg. Uitslag van het weefselonderzoek en nacontrole. Ben benieuwd.
Lex gaat morgen weer naar Den Haag. Zijn vader is vanuit ziekenhuis nu overgeplaatst naar een revalidatie centrum. Erg benieuwd hoe het met hem gaat. Naar dat dit samenvalt met mijn operatie...Lex zit in een soort spagaat: is verantwoordelijk voor onze thuissituatie maar voelt zich ook verantwoordelijk voor zijn vader.....
Rare tijden dit!
Tot later
X
maandag 28 april 2014
28 april 2014... Nog steeds ziekenhuis...
Jammer! Had een beetje veel gehoopt dat ik vandaag wel naar huis mocht, helaas nog teveel wondvocht (meer dan 30cc).
Verpleegkundige die ik vanochtend sprak gaf ook aan dat er weinig vrouwen voor de 7e dag naar huis mogen. Houd dus ernstig rekening met woensdag.
Ik kreeg van haar een folder met informatie over de nazorg....
6 weken lang niet sporten, tillen, (zwaar) huishoudelijk werk en niet autorijden.... Worden lastige weken!
Morgen krijg ik een BH aangemeten met een prothese van watten.... Na het vullen van de expander kan ik de prothese dan bijstellen door er wat watjes uit te plukken..., handig!
Verder een wat roerige nacht gehad. De verpleging had mijn buurvrouw een middeltje voor de darmen gegeven en dat begon vannacht te werken....ze kan alleen niet van bed af!
Dus ze konden het bed verschonen, heel sneu voor alle betrokkenen!
We kunnen t prima vinden, de buuf en ik! Ze is een beetje doof, dus dat zorgt af en toe voor wat hilarische taferelen. Maar zeker gezellig!
Verpleegkundige die ik vanochtend sprak gaf ook aan dat er weinig vrouwen voor de 7e dag naar huis mogen. Houd dus ernstig rekening met woensdag.
Ik kreeg van haar een folder met informatie over de nazorg....
6 weken lang niet sporten, tillen, (zwaar) huishoudelijk werk en niet autorijden.... Worden lastige weken!
Morgen krijg ik een BH aangemeten met een prothese van watten.... Na het vullen van de expander kan ik de prothese dan bijstellen door er wat watjes uit te plukken..., handig!
Verder een wat roerige nacht gehad. De verpleging had mijn buurvrouw een middeltje voor de darmen gegeven en dat begon vannacht te werken....ze kan alleen niet van bed af!
Dus ze konden het bed verschonen, heel sneu voor alle betrokkenen!
We kunnen t prima vinden, de buuf en ik! Ze is een beetje doof, dus dat zorgt af en toe voor wat hilarische taferelen. Maar zeker gezellig!
zaterdag 26 april 2014
26 april 2014...verslag uit het ziekenhuis...
Zo, het is achter de rug...
Woensdag rond 13.30 uur ben ik naar de operatiekamer gereden.
Operatie duurde ongeveer 2,5 en is goed gegaan.
Behoorlijk groggy van de narcose ben ik weer naar zaal gereden.
Op zaal heb ik gezelschap van 3 dames. 2 hebben dezelfde operatie ondergaan en naast mij ligt een wat oudere dame die beide armen heeft bezeerd tijdens een val.
Mijn eerste nacht in het ziekenhuis verloopt niet geweldig, pijn en last van mijn rug. Dit zorgt er voor dat ik weinig slaap.
De volgende ochtend wordt ik geconfronteerd met mijn "oorlogswond" (zoals mijn overbuurvrouw het beschrijft).
Niet fijn! Ik schrik er behoorlijk van, de tranen komen vanzelf en ik durf ook niet verder te kijken...
Gelukkig is er een hele lieve en begrijpende verpleegkundige die me opvangt en samen met mij de confrontatie aangaat.
Chirurgisch schijnt het "heel mooi" te zijn gelukt, cosmetisch denk ik daar anders over!
Het is nu 3 dagen na de operatie en het lukt me nu om naar mezelf te kijken zonder tranen.
Alles went inderdaad.....
Doordat er bij mij een tissue expander is geplaatst duurt het wat langer voordat ik naar huis mag. Mijn 2 lotgenoten mochten gister al weer vertrekken. Ik loop nog steeds met een drain en produceer nog teveel wondvocht om weg te mogen gaan.
De verzorging is hier helemaal OK. verpleegkundigen zijn allemaal zeer behulpzaam en vriendelijk. Alleen het ochtendritueel mag van mij wel wat anders...kan er maar niet aan wennen dat ik om ca. Half 7 wordt gewekt voor medische controles....
Het blijft echter raar om als patiënt in het ziekenhuis te liggen. Vandaag werd ik uitgenodigd voor de kerkdienst morgen. Ervan uitgaande dat ik er morgen nog wel ben, lijkt me dat een mooie ervaring!
Kortom, na een pittig begin, zie ik het proces nu weer met meer vertrouwen tegemoet!
Woensdag rond 13.30 uur ben ik naar de operatiekamer gereden.
Operatie duurde ongeveer 2,5 en is goed gegaan.
Behoorlijk groggy van de narcose ben ik weer naar zaal gereden.
Op zaal heb ik gezelschap van 3 dames. 2 hebben dezelfde operatie ondergaan en naast mij ligt een wat oudere dame die beide armen heeft bezeerd tijdens een val.
Mijn eerste nacht in het ziekenhuis verloopt niet geweldig, pijn en last van mijn rug. Dit zorgt er voor dat ik weinig slaap.
De volgende ochtend wordt ik geconfronteerd met mijn "oorlogswond" (zoals mijn overbuurvrouw het beschrijft).
Niet fijn! Ik schrik er behoorlijk van, de tranen komen vanzelf en ik durf ook niet verder te kijken...
Gelukkig is er een hele lieve en begrijpende verpleegkundige die me opvangt en samen met mij de confrontatie aangaat.
Chirurgisch schijnt het "heel mooi" te zijn gelukt, cosmetisch denk ik daar anders over!
Het is nu 3 dagen na de operatie en het lukt me nu om naar mezelf te kijken zonder tranen.
Alles went inderdaad.....
Doordat er bij mij een tissue expander is geplaatst duurt het wat langer voordat ik naar huis mag. Mijn 2 lotgenoten mochten gister al weer vertrekken. Ik loop nog steeds met een drain en produceer nog teveel wondvocht om weg te mogen gaan.
De verzorging is hier helemaal OK. verpleegkundigen zijn allemaal zeer behulpzaam en vriendelijk. Alleen het ochtendritueel mag van mij wel wat anders...kan er maar niet aan wennen dat ik om ca. Half 7 wordt gewekt voor medische controles....
Het blijft echter raar om als patiënt in het ziekenhuis te liggen. Vandaag werd ik uitgenodigd voor de kerkdienst morgen. Ervan uitgaande dat ik er morgen nog wel ben, lijkt me dat een mooie ervaring!
Kortom, na een pittig begin, zie ik het proces nu weer met meer vertrouwen tegemoet!
woensdag 23 april 2014
23 april 2014... Uur voor opname..
Koffertje gepakt en klaar voor vertrek!
Om half 11 moet ik me melden in het ziekenhuis, vanmiddag zal de operatie gebeuren.
Erg spannend allemaal!
Onze vakantie lijkt al weer eeuwen geleden....
Maar dat was wel een heerlijke week. We hebben genoten van het mooie hotel, lekkere temperaturen en fantastisch verzorgde maaltijden!
Wat is dat lekker luxe om je bedje uit te stappen, aan te schuiven bij een ontbijt. Vervolgens een handdoekje ophalen, stoeltje uitzoeken (zwembad of strand) en heerlijk te relaxen.
Heb mezelf ook nog verwend met een uitgebreide hamam behandeling, heerlijk!
Ook de jongens hebben zich erg goed vermaakt. Was toch al enige animatie, dus ze hebben gewaterpolod (?), gevoetbald en bijna elke avond hebben ze voetbal kunnen kijken op tv of groot scherm, zelfs de eredivisie wedstrijden werden uitgezonden!
Na terugkomst al weer snel in het "normale" leven...meteen een MRI, afspraak met verpleegkundige en anesthesie.
En toen kregen we afgelopen vrijdag ook nog het bericht dat de vader van Lex een lichte hersenbloeding had gehad! Maandag dus nog maar even naar Den Haag getuft. Het lijkt allemaal mee te vallen, hij is alleen intents moe en ligt veel te slapen. We hopen maar dat hij snel opknapt en weer naar huis kan.
Gisteren nog een afspraak met chirurg over uitslag MRI. Deze was weer/nog steeds goed, tumor praktisch niet meer te zien! Ook deze chirurg gaf aan dat dit een fantastisch resultaat is.
Over de operatie van vandaag....teleurstellend was dat het toch niet tepelsparend kan. Wel wordt er ditect een tissue expander geplaatst die ervoor moet zorgen dat mijn huid niet gaat verkleven. Ook zorgt deze voor enige opvulling tot september.
Ik moet rekening houden met een opname van een week!
Gelukkig heb ik nog wat boeken klaar liggen...
Als ik weer in staat ben om mijn computertje (i-pad) te gebruiken, zal ik laten weten hoe het gaat.
Voor nu: bedankt voor al jullie telefoontjes, appjes en andere berichtjes. In de wetenschap dat jullie allemaal zo aan mij denken moet het toch wel goed gaan!
Liefs
Om half 11 moet ik me melden in het ziekenhuis, vanmiddag zal de operatie gebeuren.
Erg spannend allemaal!
Onze vakantie lijkt al weer eeuwen geleden....
Maar dat was wel een heerlijke week. We hebben genoten van het mooie hotel, lekkere temperaturen en fantastisch verzorgde maaltijden!
Wat is dat lekker luxe om je bedje uit te stappen, aan te schuiven bij een ontbijt. Vervolgens een handdoekje ophalen, stoeltje uitzoeken (zwembad of strand) en heerlijk te relaxen.
Heb mezelf ook nog verwend met een uitgebreide hamam behandeling, heerlijk!
Ook de jongens hebben zich erg goed vermaakt. Was toch al enige animatie, dus ze hebben gewaterpolod (?), gevoetbald en bijna elke avond hebben ze voetbal kunnen kijken op tv of groot scherm, zelfs de eredivisie wedstrijden werden uitgezonden!
Na terugkomst al weer snel in het "normale" leven...meteen een MRI, afspraak met verpleegkundige en anesthesie.
En toen kregen we afgelopen vrijdag ook nog het bericht dat de vader van Lex een lichte hersenbloeding had gehad! Maandag dus nog maar even naar Den Haag getuft. Het lijkt allemaal mee te vallen, hij is alleen intents moe en ligt veel te slapen. We hopen maar dat hij snel opknapt en weer naar huis kan.
Gisteren nog een afspraak met chirurg over uitslag MRI. Deze was weer/nog steeds goed, tumor praktisch niet meer te zien! Ook deze chirurg gaf aan dat dit een fantastisch resultaat is.
Over de operatie van vandaag....teleurstellend was dat het toch niet tepelsparend kan. Wel wordt er ditect een tissue expander geplaatst die ervoor moet zorgen dat mijn huid niet gaat verkleven. Ook zorgt deze voor enige opvulling tot september.
Ik moet rekening houden met een opname van een week!
Gelukkig heb ik nog wat boeken klaar liggen...
Als ik weer in staat ben om mijn computertje (i-pad) te gebruiken, zal ik laten weten hoe het gaat.
Voor nu: bedankt voor al jullie telefoontjes, appjes en andere berichtjes. In de wetenschap dat jullie allemaal zo aan mij denken moet het toch wel goed gaan!
Liefs
woensdag 26 maart 2014
26 maart 2014... Het zit erop!
Dag lieve mensen,
Het zit erop...gisteren mijn laatste chemo gehad, de kaart is vol!!
Heerlijk maar ook onwerkelijk en een beetje eng... Hoe gek het ook klinkt het was ook een veilige periode. Tijdens de chemo konden er geen andere dingen gebeuren en nu gaan we in volle vaart richten de volgende fase... de operatie!
25 april gaat deze gebeuren en hoe zal ik daar uit komen? Hoe confronterend zal het zijn?
Ik zie er wel wat tegenop...
Maar eerst ga ik genieten van de komende periode.
Genieten van de mooie bos bloemen die gister bij de chemokamer voor me klaar stond (van een paar dierbare vriendinnetjes).
Genieten van de lieve appjes die ik heb gekregen. Genieten van de kaarten die ik heb gekregen....wat denken julie toch allemaal goed aan mij!
Wat ben ik toch een gelukkig mens met al die fijne en lieve mensen om mij heen...dank jullie wel!
Ook gaan wij (enorm) genieten van onze vakantie! 7 april a.s. vliegen we naar Turkije, naar een (als ik de foto's en commentaren mag geloven) superchique all-inclusive hotel. Lekker even weg met ons viertjes.
Daarna begint het weer...16 april een MRI, 17 april afspraak anesthesie en 25 april....B-day!
Voor nu een hele blijde Tanja
xxx
Het zit erop...gisteren mijn laatste chemo gehad, de kaart is vol!!
Heerlijk maar ook onwerkelijk en een beetje eng... Hoe gek het ook klinkt het was ook een veilige periode. Tijdens de chemo konden er geen andere dingen gebeuren en nu gaan we in volle vaart richten de volgende fase... de operatie!
25 april gaat deze gebeuren en hoe zal ik daar uit komen? Hoe confronterend zal het zijn?
Ik zie er wel wat tegenop...
Maar eerst ga ik genieten van de komende periode.
Genieten van de mooie bos bloemen die gister bij de chemokamer voor me klaar stond (van een paar dierbare vriendinnetjes).
Genieten van de lieve appjes die ik heb gekregen. Genieten van de kaarten die ik heb gekregen....wat denken julie toch allemaal goed aan mij!
Wat ben ik toch een gelukkig mens met al die fijne en lieve mensen om mij heen...dank jullie wel!
Ook gaan wij (enorm) genieten van onze vakantie! 7 april a.s. vliegen we naar Turkije, naar een (als ik de foto's en commentaren mag geloven) superchique all-inclusive hotel. Lekker even weg met ons viertjes.
Daarna begint het weer...16 april een MRI, 17 april afspraak anesthesie en 25 april....B-day!
Voor nu een hele blijde Tanja
xxx
Abonneren op:
Posts (Atom)